1923 yılında Ankara’da doğan Özdemir Asaf, edebi kariyerine gazetecilik ve çevirmenlik yaparak başladı. Ancak onun esas ünü, edebi açıdan büyük bir etki bıraktığı şiirlerinde saklıdır.
Asaf’ın şiirleri, kısa ve öz cümlelerle çok şey anlatma üzerine kuruludur. Onun şiirlerinde kelimeler azdır, fakat anlamları derindir. Aşk, yalnızlık, insan ve hayat üzerine yazdığı eserlerinde okuyucuya derin bir içsel yolculuk sunar. Şairin dilindeki bu sadelik, onu Türk şiirinde minimalizmin en önemli temsilcilerinden biri haline getirmiştir.
Özdemir Asaf’ın en bilinen eserleri arasında “Lavinia”, “Yalnızlık Paylaşılmaz” ve “Çiçek Senfonisi” yer alır. Bu eserler, Türk edebiyatında romantik ve melankolik bir ses olarak yankılanmış, pek çok nesil tarafından ilgiyle okunmuştur.
Asaf, sadece bir şair olarak değil, aynı zamanda bir hayat filozofu olarak da tanınır. Şiirlerinde hayatın basit yanlarını ele alır, ama onları en derin şekilde sorgular. Onun şiirleri, karmaşık imgelerden kaçınarak, insan ruhunun en sade, en çıplak yönlerini açığa çıkarır.
1981 yılında hayatını kaybeden Özdemir Asaf, Türk şiirinin unutulmaz isimlerinden biri olarak edebiyat tarihine adını yazdırmıştır. Onun minimal ve vurucu üslubu, hala birçok şiir severin kalbinde yaşamaktadır.